Kynjaþing 2025

Í gær fór fram Kynjaþing Kvenréttindafélags Íslands og forsætisráðuneytisins.

Kvenréttindafélagið var með „fjölbreytta“ dagskrá og á vefsíðu þingsins www.kynjaþing.is var viðburðinum lýst svona: Í sjöunda skipti í ár stendur Kvenréttindafélag Íslands fyrir Kynjaþingi, lýðræðislegum og femíniskum vettvangi fyrir almenning, félagasamtök og hópa sem vinna að jafnréttismálum.

Þegar Samtökin 22 frumsýndu heimildamyndina Rangir líkamar á Hótel Kríunesi stakk hópur kvenna sem mættu upp á því að fara á Kynjaþingið.

Ég spurði hvort ég mætti ef til vill slást í för með þeim.

Ég rýndi í dagskrá þingsins og sá að Samtökin ´78 myndu halda erindi undir yfirskriftinni: „Úlfur í sauðagæru. Þegar öfgaíhald klæðist femínisma. Anti-gender hreyfingin“.

Eins og gefur að skilja, þá hefði verið hálf-dónalegt af mér að mæta ekki á svæðið og hlusta á erindið, sérstaklega í ljósi þess að ég hafði rökstuddan grun um að bæði ég, Samtökin 22 og einhverjir fleiri sem ég þekki til myndu vera þarna til umræðu.

Félög á borð við Samtökin ´78 og Trans Ísland hafa alla jafnan krafist þess að eftirfarandi sé virt: „Ekkert um okkur án okkar“.

Hinsvegar fengu hvorki Samtökin 22 eða aðrir sem eflaust átti að ræða í erindinu neitt formlegt boð til þess að taka þátt í umræðum, þrátt fyrir að erindið væri haldið á „lýðræðislegum vettvangi fyrir almenning, félagasamtök og hópa sem vinna að jafnréttismálum“.

Eins og landmenn vita flestir þá eru bæði femínísk málefni og sérstaklega „hinsegin málefni“ mjög fyrirferðamikill bæði þegar kemur að afar einhliða fjölmiðlaumfjöllun þeim tengdum – og ekki síst gengdarlausum áhróðri – og nánast botnlausum fjárúrlátum úr sjóðum skattgreiðenda í málaflokknum.

Með hliðsjón af þessu, þá hugsaði ég með mér að það væri best að mæta mjög tímanlega uppí Fjölbrautaskólann í Ármúla svo ég myndi örugglega fá bílastæði, því ég átti svo sannarlega von á kjaftfullum skóla með jafnréttisfrömuðum, stjórnmálamönnum og jaðarsettu fólki. Sérstaklega jaðarsettu fólki sem forsvarsmenn þeirra segja glíma við mikið bakslag, þrátt fyrir að hvergi annarsstaðar á byggðu bóli sé betra að vera „jaðarsettur“, eða réttara sagt að tilheyra réttum jaðarsettum hópum sem er stjórnvöldum og íslenska mannréttindaiðnaðinum þóknanlegir.

Þegar ég kom að fjölbrautaskólanum var nánast ekkert nema laus bílastæði. Ég fór að velta fyrir mér hvort Gísli Marteinn (með sinn bíllausa lífsstíl), hefði svona mikil áhrif á þetta þýði sem væri líklegast til að sækja kynjaþingið. Ég fór því ekki að örvænta alveg strax hvort ég væri að koma að tómum hænsnakofanum.

En viti menn, þegar inn var komið var skólinn nánast tómur og bergmál í öllum rýmum. Þarna voru kannski um 15 manns þegar við mættum, en við vorum átta manna hópur sem fórum saman á Kynjaþing.

Svo fór að á þinginu hafi kannski verið um 40 manns þegar mest var. Til samanburðar vorum við 23 vorum í Kríunesi. Og ekki króna úr vösum skattgreiðenda.

Kvenréttindafélagið bauð upp á graskerssúpu sem rann ljúflega niður, enda einstaklega bragðgóð. Takk fyrir mig, enn og aftur.

Formaður Kvenréttindafélagsins hélt svo opnunarræðu sína fyrir hálftómum salnum og við örkuðum svo af stað í næsta rými til að hlýða á Þorbjörgu Þorvaldsdóttur og Eddu Sigurðardóttur frá Samtökunum ´78.

Og grunsemdir mínar um innihald erindisins var á rökum reistar, því jú, auðvitað var byrjað á Trump, (það er möst), svo Hæstarétt Bretlands, Keir Starmer og ekki gleyma JK Rowling.

Það var augljóslega mikið hneykslismál að kynin séu aðeins tvö, og að við værum eins og einhverjir trúarnöttarar sem bara „trúum“ á tvö kyn.

Samtökin ´78 voru hinsvegar handhafar hins heilaga sannleiks að kynin séu fleiri, en eins og venjulega þá tekst þeim ekki einu sinni að nefna þau hvert fyrir sitt á nafn. Þau eru bara til.

En það eru ekki þau sem trúa, þau vita. Spáið í það.

Þegar erindinu lauk, þá tók einn magnús til máls sem heitir víst Ynda eitthvað og þakkaði Samtökunum fyrir erindið sitt, spurði reyndar engrar spuninga en nýtti tækifærið til þess að fara í svæsnar persónuárásir á mig og Samtökin 22 með gífuryrðum, dylgjum og rógburði.

Ég átti að hafa ráðst gegn einhverjum einstaklingi ítrekað og ég veit ekki hvað.

Árásaraðilinn fékk svo lófaklapp fyrir hjá sumum. (Og reyndar faðmlag frá formanni Samtakanna ´78 á eftir þegar úr var komið)

Ég fékk reyndar að svara augnablik og sagði áhorfendum að við ráðust ekki á fólk í almannarýminu eða neitt slíkt. Ég bauð líka árásarmanninum að ræða málin við mig en var þá bara gefinn miðjufingurinn og kallaður „skítur“ og einhver önnur álíka barnaleg uppnefni.

Þorbjörg hélt svo áfram árásunum og hélt fram að við töluðum illa um eða gerðum lítið úr fólki, en kom ekki með nein dæmi um slíkt máli sínu til stuðnings.

Ég er farinn að gruna að hér sé átt við Uglu Stefaníu, bóndasoninn úr Húnavatnssýslunum, því eftir að hafa lesið skýrslur úr Dómsmálaráðuneytinu, þar sem ítrekað er vitnað í einhverjar „rannsóknir“ hans á málaflokknum og orðræðu sumra kvenna sem ég talaði við á kynjaþinginu.

Það er víst dauðasynd að kalla karlmenn „karlmenn“ og þáttaka mín og samfélagsins í þykjustuleik annara er ekki valkvæð heldur SKYLDA!

Samtökin 22 hafa frá byrjun óskað eftir samtali og umræðum við m.a. Samtökin ´78, en í stað þess að svara gagnrýni þá erum við hunsuð, kerfisbundið þögguð, fjölmiðlum hótað, reynt að koma í veg fyrir viðburði okkar, við rægð á heimasíðu Samtakanna ´78 og jafnvel sum okkar kærð til lögreglu með tilfallandi aukakostnaði fyrir skattgreiðendur.

Frekjukast og ofsóknir á „samkynhneigða- the wrong kinda gays – og svo lítið gert úr áhyggjum kvenna og réttindavörslu þeirra. Konurnar sem ég var með voru semsagt „ekki nógu margar“ og þetta voru „ekki réttu konurnar“ sem voru Samtökunum ´78 eða Kvenréttindafélagi þóknanlegar.

Kvenréttindafélagið var með opinn fatamarkað á þinginu, en bolir frá okkur með slagorðunum Björgum strákastelpunum og Björgum stelpustrákunum fengu ekki inni á þessum opna markaði og hefðu endað í ruslinu hefðum við ekki tekið þá aftur til okkar. Þetta sýnir því miður andúð í garð okkar sem viljum leyfa börnum að njóta sín á sínum forsendum - án læknisfræðilegra og hugmyndafræðilegra inngripa kynjaköltsins.

Það þarf nefnilega að vera konur sem standast kröfur Kvenréttindafélags Íslands eða samkynhneigðir sem standast kröfur Samtakanna ´78 sem ráða för í jafnréttis-og mannréttindaiðnaðinum á Íslandi.

Þorbjörg sagði einnig hefðum stimplað okkur úr „vitrænni umræðu frá byrjun“ vegna þess að við erum ekki tilbúinn að kyngja öllu sem frá þessu fólki kemur gagnrýnilaust. Og vegna þess að ég hefði birt breyttri mynd af Þorbjörgu, sem ég hafði reyndar gleymt að ég hafði gert. Reyndar breytti ég Þorbjörgu sjálfri ekki neitt, en ég breytti áletrun á F O vettlingum sem hún var klædd í.

Þetta á stjórnmálamaður að þola. Hún er opinber persóna.

Hvernig haldið þið að kynjafræðikennsla fari fram?

Ég veit það. Með innrætingu. Önnur sjónarmið MÁ EKKI RÆÐA.

Það kom glögglega í ljós á þessum „lýðræðislega“ vettvangi í gær.

Læt smá myndefni fylgja, og auðvitað myndina af Þorbjörgu sem ég breytti fyrir löngu síðan. Mikil skelfing hitti ég naglann rækilega á höfuðið þegar ég breytti henni.